Patron

Jan Justyna "Nauczyciel - Społecznik Niestrudzony w krzewieniu Amatorskiego Ruchu Muzycznego i Ludowego" Jan Justyna - urodził się 26 czerwca 1887r. w Żarnowicy - gmina Wolbórz - w guberni piotrkowskiej. Jego ojciec Stanisław to znany działacz narodowy, społeczny i polityczny, poseł do Drugiej Dumy Państwowej w 1907 roku. Jego matka, Marianna z Węgrzynowskich, niezbyt długo cieszyła się synem, gdyż w 1903 roku niespodziewanie zmarła. W 1907 r. Jan Justyna na skutek namowy ojca bierze ślub z Marianną Samborską. W niespełna dwa lata po ślubie spotyka go nieszczęście. W czasie młocki zboża traci w maszynie przedramię lewej ręki. Ta tragedia ma decydujący wpływ na dalsze jego życie. Ojciec decyduje, że Janek nie może być rolnikiem, powinien zostać nauczycielem. W 1913 roku Jan Justyna kończy bez najmniejszych trudności Warszawskie Seminarium Nauczycielskie na Ursynowie. Pierwszą pracę otrzymuje daleko od domu, w powiecie płońskim. Po wybuchu I Wojny Światowej wraca do rodzinnej Żarnowicy. Otrzymuje pracę nauczyciela w niedalekim Proszeniu, a w 1917 w Żarnowicy, gdzie pracuje do 1945 roku. W swojej wsi Jan Justyna włącza się w nurt problemów środowiskowych. Współtworzy Ochotniczą Straż Ogniową i jest jej komendantem, aktywnie uczestniczy w pracy Kółka Rolniczego, zakłada orkiestrę dętą i organizuje zespół dramatyczny. Jest także członkiem Rady powiatowej, sejmiku w Piotrkowie Tryb., korespondentem GUS-u. Inicjuje budowę remizy strażackiej z salą widowiskową, Domu Ludowego i Łaźni Publicznej. Jest współzałożycielem Spółdzielni Zbożowej oraz Wełniarskiej "Runo" w Wolborzu. Podejmuje działania na rzecz budowy dróg bitych w obrębie gromady oraz obsadzenia ich drzewami, w tym również owocowymi. W 1929 roku i na początku lat trzydziestych Jan Justyna, Jako dyrygent orkiestry dętej i chóru mieszanego, trzykrotnie zajmuje pierwsze miejsca ze swoimi zespołami podczas konkursów orkiestr i chórów, Organizowany przez Rejonowy Związek OSP w Piotrkowie Tryb. Godnym odnotowania jest fakt utworzenia przez Jana Justynę w połowie lat trzydziestych dziecięcej orkiestry piszczałkowej. Inspiracją są przynoszone do szkoły przez dzieci fujarki, wykonane przez nie same, bądź rodziców. Zakupiono więc rurki metalowe, wywiercono w nich otwory o jednakowych rozmiarach i odstępach, dostrojono korkiem, przesuwając go na odpowiednią odległość u wlotu rurki. Oczywiście instrumentarium przygotował Jan Justyna. Orkiestra piszczałkowa szybko zdobywa rozgłos i uznanie nie tylko w gminie i powiecie, ale również w województwie. Decyzją Wojewody Łódzkiego orkiestra z Żarnowicy jedzie reprezentować województwo łódzkie w 1937 roku na Ogólnopolskich Dożynkach w Liskowie - wsi bardzo wysoko notowanej w Polsce pod względem działalności społecznej i artystycznej. Obecny na dożynkach Marszałek Polski Edward Rydz-Śmigły ogląda z podziwem występ orkiestry dziecięcej, a ówczesny minister komunikacji, pan Urlych w nagrodę przyznaje dzieciom i opiekunom bezpłatną wycieczkę po Polsce. W lutym 1945 roku Jan Justyna przyjmuje propozycję ówczesnego kierownika szkoły Szczepana Jaworskiego i przenosi się do pracy w Moszczenicy. Nie ogranicza się jednak tylko do pracy nauczycielskiej. Nie leży to w jego naturze. Do tej pory nie było w Moszczenicy tradycji organizowania dziecięcych zespołów muzycznych, dlatego Jan Justyna dostrzega tutaj swoje posłannictwo. Zaczyna od początku czyli od zorganizowania dzieci i instrumentów. Od fabryki w Moszczenicy otrzymuje pomoc w postaci wykonania instrumentów fujarkowych. Tak rozpoczęta współpraca Moszczenickich Zakładów Przemysłu Bawełnianego z Janem Justyną trwa do końca jego pracy (później już jako kierownika Świetlicy MZPB) i przynosi szkole oraz fabryce sukcesy i sławę, a dla środowiska Moszczenicy ogromne korzyści. Już podczas Majowego Święta pracy w 1945 roku odbywa się pierwszy występ zespołu piszczałkowego i zostaje przyjęty entuzjastycznie. W tym samym roku powstaje zespół wokalno-muzyczny, w którym z Janem Justyną współpracują nauczycielki: Wiktoria Janik i Aniela Zimmer. Zespół ten z programem słowno-muzyczno-tanecznym pod tytułem: "Piękna nasza Polska cała" zachwyca Polskę wzdłuż i wszerz: od Krakowa na Wawelu przez Łódź, Warszawę do Sopotu i od Polanicy, Szklarskiej Poręby, Kudowy do Wałów Chrobrego w Szczecinie. Do 1953 roku zespół daje w różnych miejscach kraju 145 koncertów. W miarę postępów w nauce małych adeptów muzyki organizowane są jeszcze inne zespoły takie jak: orkiestra dęta, zespoły instrumentalne, akordeonowe i mandolinowe. Także i one występują w różnych miastach, między innymi na scenie Opery Leśnej w Sopocie w 1946 roku. Chór mieszany już w 1947 roku występuje na scenach Warszawy i zajmuje 4 miejsce w Ogólnopolskim Konkursie Zespołów Związkowych. w 1951 roku Jan Justyna niespodziewanie zostaje przeniesiony na emeryturę. W tym samym czasie zostaje przyjęty do MZPB jako kierownik Świetlicy Przyzakładowej. Tu właśnie rozpoczyna największą w swoim życiu akcję przekazywania wiedzy, kształtowania charakterów, wpajania szacunku do pracy, wskazywania sposobu na życie. Na "granie" przychodzą ogromne rzesze dziatwy szkolnej. Każdy chce się nauczyć muzyki. Pomieszczenia starej świetlicy "pękają w szwach". Cały obiekt rozbrzmiewa dźwiękami różnorodnych instrumentów. Funkcję kierownika świetlicy pełni Jan Justyna do 1959 roku, ale nauczycielem muzyki jest jeszcze do roku 1963, a więc do momentu, kiedy umiera z powodu ciężkiej choroby. Wcześniej u kierownictwa Zakładu Bawełnianego zabiegał o wybudowanie Domu Kultury, aby stworzyć możliwości pracy i rozwoju zespołów artystycznych. Marzenia Jana Justyny spełniły się jesienią 1964 roku kiedy uroczyście oddano do użytku Zakładowy Dom Kultury. Po latach podjęto wyzwanie, aby zadośćuczynić prośbom wszystkich uczniów Jana Justyny i raz jeszcze uświadomić i zatrzymać w pamięci postać CZŁOWIEKA - NAUCZYCIELA - pracowitego, oddanego sprawie służby innym. W dniu 24 października 2001 roku Rada Gminy podjęła uchwałę o nadaniu Gminnemu Ośrodkowi Kultury w Moszczenicy imienia Jana Justyny.